Turumuzun 4. gününde başka bir deniz gezisi planlanmış.
Kahvaltının ardından yine servisler bizi alıyor, fakat bu sefer istikametimiz Ölüdeniz çünkü tekneler oradan yola çıkacak. Yaklaşık 45 dakika süren yolculuğun ardından Ölüdeniz’e ulaşıyoruz ve teknemize doğru yönlendiriliyoruz.
Ancak bu sefer teknemiz bir önceki günde olduğu gibi geniş bir gulet değil. İki katlı ve yanları açık Üsküdar – Beşiktaş motorlarını andıran bu tekne içindeki diğer ziyaretçiler ile çok daha kalabalık bir izlenim yaratıyor. Tekneye ilk gelenlerden olduğumuz için diğer turlardan katılanların gelmesini beklerken fırsattan istifade biraz kestirmeye çalışıyorum.
Tekne dolduktan sonra kola koyuluyoruz. Karşımıza çok şirin bir çift oturdu ve bütün gün boyunca sohbet ettik.
İlk durağımız Kaya oldu (ben böyle tanımladım, gerçek isminin ne olduğunu öğrenemedim). Tertemiz ve mavinin en açık tonundan kademe kademe koyulaşan bir deniz, kaya içerisine doğru uzanıyor. İçerisine kadar yüzdük. Çok da uzun mesafeye sahip olmayan kaya içindeki su, çıkıp oturulabilecek ufak bir alanla sona eriyor.
Tabii ki cesur gençler çıkabildikleri yüksek bir noktadan tekrar tekrar denize atlıyorlar her tekne turunda olduğu gibi.
Bundan sonraki durağımız Kelebekler Vadisi. Denizden nispeten daha rahat ulaşabilen vadiye karadan da ulaşılabiliniyormuş, ancak belli bir yere kadar araçlarla gittikten sonra yürümek ve vadinin aşağısına iplerle inmek gerekiyormuş.
Sahilde çadırlarını kurmuş birçok kampçı vardı. Birkaç küçük işletme var ve onlardan yiyecek ile içecek sağlanabiliyor. Ama gözlemlediğim kadarıyla burada konaklamak için yapılmış bir tesis yok. O yüzdendir ki çadırlarını kurmuş kampçıları görebiliyoruz.
Kelebekler Vadisi bir şahısa ait özel bir mülkün içerisinde yer aldığından ekstra ücret ödenerek (kişi başı 5 TL) vadiye giriş yapılabiliyor.
Vadinin içerisine doğru uzanan patika bir yol yapılmış. Zaman zaman daralan yolda vadiyi görmeye gelen ziyaretçilerin oluşturduğu trafiğe takılmak mümkün. Yaklaşık 20 dakikalık bir yürüyüş ve tırmanış ardından gözümüzü dört açmamıza rağmen hiçbir kelebeğe rastlayamadık.
Fakat vadinin sonunda küçük bir şelale var. Sıcağın altında yapılan yürüyüşün sonrasında bu şelaleye girerek serinlemek çok iyi geliyor.
Aynı parkurdan teknemize geri dönüyoruz. Şahsın mülkünden çıkarken Kelebek sezonunun ne zaman olduğunu sordum. Aslında şu anda kelebeklerin olduğunu ancak sıcaktan kaçtıklarını ve daha öok gece ortaya çıktıklarını söylüyor oradaki bey.
Teknemize döndükten sonra mangal yakılıyor ve biz de yola koyuluyoruz tekrar. Bu sefer öğle yemeklerinin yenileceği koya gidiyoruz ve orada demir atıyoruz. Üst katta oturan veya güneşlenen yolcularda aşağıda ki masalara inince bayağı sıkışık bir şekilde yemeklerimizi yiyoruz.
Yemek sonrasında başka bir koya daha uğruyoruz ve yüzme molası veriliyor. Fakat sohbet ağır basıyor ve burada yüzmüyoruz.
Dönüşten önce uğranılan son yerlerden birisi de Soğuk Su. Koyun bir köşesinde denizle karışan kaynak suyu yaklaşık 12-13 santigrat derecelerde. Deniz içerisinde ki kayalıklar orada korunaklı bir bölge oluşmuş, denizin içerisinde bir jakuzi varmış gibi. Oraya yüzerken zaman zaman içinden geçilen soğuk su akımlarıyla bizi neyin beklediği aşağı yukarı anlaşılıyor.
Ben ancak belime kadar girebildim soğuk suyun içerisine. Ama o suya da alışan ve suyla oynayan bir grup tur sakini de vardı.
Dönmeden önce bir yüzme molası daha veriliyor. Sonrasında da istikamet teknelere ilk bindiğimiz yer olan Ölüdeniz.
Burada servislere biniyoruz ve Çalış’a doğru yola koyuluyoruz. Ama Fethiye’de inmeye karar veriyoruz çünkü Salı günleri Fethiye’de kurulan bir Pazar varmış ve Antalya’dan bile bu pazara gelenler olurmuş. Sebze, meyveden, giysilerden ve hediyelik eşyalara kadar birçok çeşit var pazarda.
Pazarı gezdikten sonra minibüsle Çalış’a geri dönüyoruz ve ertesi gün için biraz dinlenmeye çalışıyoruz.
Fethiye Güncesi - 5. Gün (Serbest gün)